ผ้าพันข้อมือ แสตรปส์

ผ้าพันข้อมือ หรือที่เรียกทับศัพท์กันว่า สแตรปส์ (STRAPS) นี้ เราจะใส่ไว้ที่บริเวณข้อมือ โดยทำเป็นรูปบ่วงไว้ก่อนดังภาพข้างบน แล้วสอดมือเข้าไป จากนั้นจึงนำส่วนยาวของมันไปพันไว้กับดัมเบลล์ ,บาร์เบลล์ ,ที่ดึงข้อ หรือที่จับแบบต่างๆ เน้นเฉพาะท่าบริหารที่มีการ "ดึง" กับอุปกรณ์เท่านั้น ท่าที่ใช้สแตรปส์บริหารมีอยู่หลายท่าเช่น ท่าพื้นฐานสำหรับการเล่นกล้ามปีกทั้งหลาย และยังมีท่าสำหรับเล่นท้องส่วนล่างที่ต้องห้อยตัวกับที่ดึงข้ออีกด้วย (ปรากฏท่าตามภาพข้างล่างเหล่านี้)

           หลักการทำงานของมันก็คือ เมื่อเราใช้มือจับอุปกรณ์แล้วทำการบริหารกล้ามปีก หรือกล้ามท้องส่วนล่างนั้น เราต้องฝากกล้ามเนื้อชิ้นใหญ่ๆเช่นกล้ามปีก หรือกล้ามเนื้อที่เหนียวและต้องเล่นหลายครั้งเช่นกล้ามท้องส่วนล่าง ไว้กับกระดูกชิ้นเล็กๆที่นิ้วมือของเรา   ที่พูดเช่นนั้นก็เพราะเมื่อเราบริหารไปเรื่อยๆ ยังไม่ทันที่กล้ามปีกหรือกล้ามท้องเราจะออกแรงจริงจังเท่าใด ก็ปรากฏว่านิ้วมือของเราอ่อนแรงไปเสียก่อน จนต้องปล่อยมือและหยุดพักเซทไป   สแตรปส์จึงถูกคิดค้นขึ้นมาเพื่อแก้ปัญหาตรงนี้คือ เมื่อนิ้วมือเราอ่อนแรงและเราเริ่มคลายความเขม็งเกร็งที่นิ้วลงแล้ว ตัวผ้าสแตรป์จะยังพันข้อมือเราให้ยึดติดกับตัวอุปกรณ์อยู่ ดังนั้นเราจึงบริหารกล้ามปีกหรือกล้ามท้องส่วนล่างไปได้อีกหลายครั้งจนกล้ามเนื้อดังกล่าวได้รับการบริหารจนหมดเรี่ยวหมดแรงจากก้นบึ้งจริงๆ และนั่นย่อมหมายถึงว่ากล้ามเนื้อส่วนนั้นได้รับการพัฒนาจนเต็มศักยภาพของมันนั่นเอง

วิธีการใส่

           เนื่องจาก สแตรปส์ทั้งสองข้างถูกออกแบบมาให้ไม่เหมือนกัน คือสำหรับใส่มือข้างซ้ายและข้างขวา สำหรับขั้นตอนการใส่นั้น จะต้องทำสองขั้นตอนพร้อมกันเลยคือ

ให้ตัวอักษรที่อาร์มนั้น (TUVA) ตั้งขึ้นเหมือนการอ่านตัวอักษรตามปกติทั้งสองข้าง

ขั้นตอนที่ 1 (ภาพบน)

           ก.เอาแสตรปส์วางพาดไว้ที่หลังข้อมือ โดยให้ตัวหนังสือหันไปทิศเดียวกับนิ้วมือของข้างที่จะใส่นั้น

           ข.ถ้าทำถูกแล้ว จะเห็นว่าส่วนที่เป็นห่วงคล้อง จะอยู่ด้านเดียวกับนิ้วหัวแม่มือ (ปลายผ้าของแสตรปส์จะถูกปล่อยห้อยอยู่อีกด้านหนึ่ง)

ขั้นตอนที่ 2 (ภาพล่าง)

           เอาปลายผ้าอีกด้านหนึ่ง สอดเข้าไปทางด้านใต้ของห่วงคล้อง แล้วดึงให้ตึง (ในภาพนั้น ผมใส่ สีแดง ไว้เพื่อให้เห็น "การบิดตัวของผ้า" ตอนที่สอดห่วงได้ชัดเจนยิ่งขึ้น)

หมายเหตุ คุณสามารถโหลดภาพเคลื่อนไหววิธีการใช้สแตรปส์ได้ โดยคลิ๊กที่ Full Video Guide (2.76 MB, Mpg) โดยในวีดีโอดังกล่าว เขาจะสอดผ้าคนละด้านกับที่ผมแนะนำ คือจะให้ทางด้านผ้ายาวพาดผ่านไปทางด้านนิ้วก้อยของมือแต่ละข้าง ซึ่งก็ไม่ซีเรียสครับ ไม่มีถูกไม่มีผิด คุณทดลองด้วยตัวเองทั้งสองแบบก็ได้ครับ แล้วเลือกว่าอันไหนดีกว่าครับ

           บริเวณที่เป็นอาร์ม (TUVA) ออกแบบมาเพื่อทำให้เกิดความหนาของผ้าแข็งและผ้าสักกะหราด รวมกันแล้วที่บริเวณดังกล่าวจะมีความหนาถึง 5 ชั้น (คือ ผ้าสักกะหราดทบ 2 ชั้น ,ตัวผ้าสแตรปส์ 2 ชั้น ,ตัวอาร์มซึ่งทำจากผ้าแข็งอีก 1 ชั้น) จุดประสงค์ก็เพื่อให้เกิดความหนา เพราะถ้าบริเวณดังกล่าวเป็นผ้าบางชิ้นเดียว จะเกิดการรัดไม่ให้เลือดเดินผ่านบริเวณข้อมือ รวมทั้งถ้าเป็นผ้าบางยังอาจเกิดการ "บาด" ข้อมือบริเวณดังกล่าวจนเป็นอันตรายได้ด้วย

           ในการเลือกตัวต้นแบบ เพื่อมาจัดทำนั้น ได้พิจารณาจากหลายวัสดุ หลายราคา โดยในครั้งแรกตั้งใจจะใช้ตัวต้นแบบราคาถูกคือ 4 เหรียญ แต่เมื่อนำมาดูแล้วเห็นว่าไม่คงทน และใช้งานไม่ได้ดี จึงได้พิจารณาแบบอื่น จนกระทั่งมาเจอสแตรปส์สำหรับยกน้ำหนักระดับมืออาชีพ จากต่างประเทศ เมื่อคิดต้นทุนรวมค่าขนส่งแล้ว ราคาสูงถึงคู่ละ 1,300 บาท แต่ต้องยอมรับว่ามีความหนาและรูปทรงการออกแบบดีกว่าสแตรปส์แบบธรรมดามาก และเมื่อคิดว่าการซื้อเพียงหนึ่งครั้ง สามารถใช้ได้หลายสิบปี ก็น่าจะใช้ของที่มีคุณภาพจะดีกว่า จึงได้นำตัวต้นแบบต่างประเทศดังกล่าวมาแกะ และสร้างขึ้นมาใหม่ โดยใช้วัสดุเหมือนกันทุกอย่าง ซึ่งด้วยราคาค่าแรงและอุปกรณ์ในบ้านเราราคาถูกกว่าเมืองนอกมาก จึงทำมาจำหน่ายได้ถูกกว่าเกือบครึ่งหนึ่งเลยทีเดียวครับ

           สแตรปส์อาจไม่ใช่สิ่งจำเป็นสำหรับนักเพาะกายหลายท่าน แต่สำหรับนักเพาะกายบางท่านที่เล่นอย่างจริงจังแล้วกลับกลายเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้   ตัวผมเองจัดทำขึ้นมาจำหน่ายก็เพราะมีเพื่อนสมาชิกเรียกร้องมาทางเมลล์กันมาก และผมก็อยากทำมาใช้เองด้วย อีกทั้งเท่าที่ดู ผมก็ยังหาซื้อสแตรปส์คุณภาพดีๆในบ้านเราไม่ได้ ก็เลยคิดว่าจำทำเสียเองเลยดีกว่า ยังไงก็ฝากเพื่อนสมาชิกไว้พิจารณาด้วยนะครับ

           สนใจติดต่อสั่งซื้อ คลิ๊กที่นี่ครับ