วันฝึกที่เลวร้าย

ถ้าร่างกายดิฉัน ยังอ่อนล้าจากการบริหารเมื่อวานนี้ละก็ มันจะทำให้การบริหารในวันนี้ของดิฉัน พบกับความล้มเหลว ในขณะที่ฉัน อ่อนล้าจากการบริหารวันก่อนนั้น ดิฉันจะไม่ทำอะไรเลย แม้แต่ออกแรงยกศรีษะขึ้น และแม้ว่าการได้พักฟื้นสักระยะหนึ่ง จะทำให้เรี่ยวแรงกลับมาบางส่วนแล้ว แต่ถ้ายังไม่พอที่จะยกลูกน้ำหนัก ที่เคยใช้ได้ ดิฉันก็ยังไม่เห็นว่า ถ้าวันนั้นฉันไปเล่นกล้ามแล้ว จะได้ประโยชน์อะไรติดตัวกลับมา

ในอดีตที่ผ่านมา หากดิฉันมีอาการเหล่านี้ ดิฉันจะทนฝืนตัวเอง ไปบริหารที่ยิมจนได้ แต่พอมาถึงทุกวันนี้ จากประสบการณ์ทำให้ดิฉันรู้ว่า การทำเช่นนั้น นอกจากจะไม่ได้ประโยชน์แล้ว ยังเกิดความเสี่ยงต่อการฉีกขาด และการบาดเจ็บของกล้ามเนื้อด้วย

วิธีแก้ปัญหาของดิฉันคือ เก็บของกลับบ้านทันทีที่รู้ว่า ไม่สามารถบริหารได้เต็มร้อย จากนั้นก็หยุดพักผ่อนหนึ่งคืนเต็มๆเลย ซึ่งการทำอย่างนี้ ทำให้ดิฉันพร้อมที่จะกลับมาลุยได้อีก การหยุดบริหารหนึ่งวันนั้น ฉันเสียอะไรไปน้อยกว่าที่ฉันจะต้องเสีย หากฝืนบริหารในวันนั้นเสียอีก

ดิฉันไม่เคยนับถือทฤษฏีที่ว่า "บริหารบ้างเล็กน้อย ยังดีกว่าไม่ได้ทำเลย" ดิฉันคิดว่าหากทำอะไร ที่ทำให้ดีที่สุดไม่ได้ละก็ อย่าทำดีกว่าค่ะ